ಒಂಟಿತನವೆಂಬುವುದು ಎಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಗತಿ?

ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಮನೆ. ಒಂದು ಹಾಲ್. ಒಂದು ಬೆಡ್ ರೂಂ. ಒಂದು ಕಿಚನ್. ಒಂದು ಬಾತ್ ರೂಂ. ಹಾಲ್ ನಲ್ಲೊಂದು ಟಿವಿ. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪುಸ್ತಕಗಳು, ರೂಂ.ನಲ್ಲಿ ಗೋದ್ರೇಜ್, ಕಿಚನ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರೆಗಳು, ತರಕಾರಿ, ಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳು ಇನ್ನೇನೇನೋ...
ಎದುರಗಡೆ ಸುಂದರವಾದ ಮನೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮಂದಿರ ಜೊತೆ ಹರಟುತ್ತಾ ಕೂರುವ ಚೆಂದದ ಹುಡುಗ, ಮನೆ ಮುಂದೆ ಆಟಾಡೋ ಪುಟಾಣಿ ಮಕ್ಕಳು, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಂಟಿ ಎಂದು ಕೂಗುವ ಒಂದೂವರೆ ಚರ್ಷದ ಪಾಪು ಶ್ರೇಯಸ್ಸು.....ಇದು ನಿತ್ಯ ಕಣ್ಣೋಟಗಳು.
ಇದೇನಿದ್ದರೂ ನಾ ಒಂಟಿ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಸಂಜೆಯ ತಂಗಾಳಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ ನಿಂತರೂ ನಾ ಒಂಟಿ ಅನಿಸುತ್ತೆ. ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟಿನಂತೆಯೇ ಒಂಟಿತನವನ್ನೂ ನಾ ತುಂಬಾ ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತೇನೆ.

"ಒಂಟಿತನವೆಂಬುವುದು ಎಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಗತಿ? ಎಂಥ ಭಯಾನಕ ಸಂಗತಿ? ನಾವು ಅದರ ಸಮೀಪ ಸುಳಿಯಲೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಹಾಗೇನಾದರೂ ಆದರೆ ನಾವು ಅದರಿಂದ ದೂರ ಓಡಿಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ಒಂಟಿತನದಿಂದ ಪರಾರಿಯಾಗಲು, ಅದನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಲು ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ?" ಜೆ. ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಓದುತ್ತೇನೋ ನಂಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ಕಡಲ ಕಿನಾರೆಯ ತಂಪು ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಮರಳ ಮೇಲೆ ಆಡೋ ಆಸೆ. ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರೀಲಿ ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಡುವ ಚಂದಿರನ ಕಣ್ತುಂಬಾ ನೋಡೋ ಆಸೆ. ಸುಂದರವಾಗ ಪುಷ್ಪಗಳಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತು ತಂಪು ಗಾಳಿ ಸೇವಿಸೋ ಆಸೆ. ಸಂಜೆಗತ್ತಲಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ವಾಕಿಂಗ್ ಹೋಗುವಾಸೆ. ಇಲ್ಲೇಲ್ಲಾ ನಾ ಏಕಾಂಗಿಯೇ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಮನಸ್ಸೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಎಲ್ಲೋ ಮರೆತುಹೋಗಿದ್ದ ನೆನಪುಗಳು ಧುತ್ತನೇ ಮನದಂಗಳದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಖುಷಿಪಡಲೆಂದು ಹಾತೊರೆದ ಮನಸ್ಸಿನ್ನು ಒಂಟಿತನ ಕಾಡಿಬಿಡುತ್ತೆ, ಯಾಕೋ ಹೃದಯ ಭಾರ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ....ಬೇಡ..ಹೇ ಒಂಟಿತನ ನೀ ದೂರಹೋಗು ಅಂತೀನಿ...ಐ ಹೇಟ್ ಯೂ ಅಂತೀನಿ....

ಮನೆತುಂಬಾ ಮಕ್ಕಳಾಟ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಸ್ನೇಹಿತರ ಕೂಟ. ಅಣ್ಣ, ತಮ್ಮಂದಿರ ಜೊತೆ ಜಗಳವಾಡೋದೇ ವಾಸಿ..ಈ ಒಂಟಿತನ ಬೇಡಪ್ಪಾ. ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಒಂಟಿತನ ಎಂದರಾದಗ ಪ್ರೀತಿಯ ಪುಸ್ತಕಗಳೂ ಸಾಥ್ ನೀಡಲಾರವು. ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಗಂಟೆ-ಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತನಾಡಿದ ಗೆಳೆಯ/ಗೆಳತಿಯರ ಮಾತುಗಳೂ ಸಾಥ್ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಅನ್ನೋದು ಅಲ್ವೇ..ಒಂಟಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿರೋದು ಬೋರೇ ಬೋರ್! ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಡಲ ಕಿನಾರೆಗೆ ಹೋಗಬಾರದು. ಸುಂದರ ಬೆಳದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕನಸು ಕಾಣೋ ರಿಸ್ಕ ತಕೋಬಾರ್ದು ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ.

ನಾ ನಿಮ್ ಜೊತೆಗೆ ನಗುನಗುತ್ತಾ ನಲಿಬೇಕು. ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಕಡ್ಲೆಕಾಯಿ ಮೆಲ್ಲುತ್ತಿರಬೇಕು. ನಿಮ್ಮ ಫ್ರೀ ಜೋಕುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಣ್ಣಾಗುವಂತೆ ನಗಬೇಕು. ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮ್ಮ, ತಮ್ಮ, ಅಣ್ಣಂದಿರ, ತಂಗಿಯರ ಜೊತೆಗೆ ದಿನಾ ಅವರನ್ನು ನೆರಳಂತೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು. ಅವರ ಜೊತೆಗೇ ಊಟ ಮಾಡಬೇಕು. ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಜೋಗುಳ ಲಾಲಿಯಲ್ಲಿ ನಾ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿಗೆ ಜಾರಬೇಕು. ಎಲ್ಲೂ ನಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಇರಲೇಬಾರದು. ..ಇಲ್ಲ..ಇಲ್ಲ..ಜೀವನಪರ್ಯಂತ ನಾ ಒಂಟಿತನವನ್ನು ತುಂಬಾ ಹೇಟ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ....ನಂಗದು ಕೊಂಚವೂ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಒಂಟಿತನ ಎಂಬುವುದು ಎಂಥ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಗತಿ ಕಣ್ರೀ.